SocialScope, my two cents

Geplaatst op Gepubliceerd door Jurgen Holvoet

This week I got an invite for SocialScope, a new ‘mobile inbox for all your social networks’. Of course, I was willing to test and play around a bit with this new toy. SocialScope lets you connect with Facebook, Twitter, Foursquare, Tumblr & Instagram.

As I consider myself a quite heavy user of social media, I think it’s nice to have one app that combines my different feeds into one app. Up till now I have been very fond of Tweetdeck (on every platform) and was curious wether SocialScope could change my point of view, so I downloaded the Android version.

 
 

Different types of content

The big difference between SocialScope & Tweetdeck is the way SocialScope splits your feed up in different types of content: text, checkins, pictures & video. That way you can for example easily browse through all the pictures posted, without being bothered by all the checkins, video’s or ramblings others put on. Personally I don’t really need this difference, but I can imagine some users would…

Only one inbox!

A big advantage of SocialScope is the way it combines your different inboxes. No longer need to check both your Facebook messages and your Twitter DM’s, it’s all nicely combined in one big inbox, displaying a small icon to show whether you’re reading a Twitter or a Facebook message. This is a thing I kind of miss in Tweetdeck: not being able to check my Facebook private messages, only see my notifications.

Multiple accounts

In this betaversion, I have not yet discovered a way to set up multiple Twitter-accounts.  Since I also use Twitter for work, that’s an asset I kind of miss. When setting up my Facebook account on SocialScope, I got a ton of permissions I had to approve before I could connect his service. Managing my pages was one of them, but this feature is not yet available in the betaversion. If the SocialScope public release would have this kind of feature, this would make a huge difference for me because I cannot update my Facebook pages from Tweetdeck on Android.

Conclusion

Posting updates seems to work like a charm. Checking in via Foursquare works great. Only thing that botters me there is the fact that there’s always a SocialScope mention when sharing to Twitter. Uploading pictures goes smoothly, posting pictures in your Facebook ‘Mobile Uploads’ or using the built-in pic.twitter-thing for Twitter pictures.

Overall SocialScope does what it has to do in a different way than other social dashboards, splitting up your stream by dividing it up into types of content, rather than piling everything up.  Unfortunately for SocialScope I didn’t really wanted that. I’m quite happy with the big pile of information I have in Tweetdeck. Besides I have some more customization available in Tweetdeck: link shortening service, picture upload service, auto-update settings per column, notifications per column, font size, …

For now I will be sticking with Tweetdeck. If SocialScope really unfolds and uses it’s potential,  I’ll probably give it another shot when the app goes public…

More information: http://www.getsocialscope.com 

Twitter-praat

Geplaatst op Gepubliceerd door Jurgen Holvoet

Tweeps, twunches, tworrel, twips, twitteratie, …
Ik ben er niet aan, aan het vertwitteren van woorden. Het voelt me dunkt een stuk ‘debiel’ aan. Alsof we een koste wat kost een taaltje moeten creëren waar Jan met de pet de inhoud niet van mag kennen. Voor je het weet vergroten we de generatiekloof nog maar wat:

Zoon: Moeder, lieve moeder, ik ga naar een twunch met enkele tweeps van me. En morgen moet ik nog naar een tworrel.

Moeder: Maak je het niet te laat, zoonlief?

Zoon: Nee hoor, moedertje van me, ik tweet je wel wanneer ik er vertrek!

[Deur slaat dicht.]

Vader: Waar heeft ie het over?

Moeder: Zal wel iets met vrienden zijn, maak je maar geen zorgen!

Vader: Volgens mij zijn het drugs. Ik zeg het u, drugs! Of slechter, ‘t is nen homo!

Moeder: ‘t Zal wel zo’n vaart niet lopen, Van Quickenborne doet het ook, schijnt het. En dat is genen homo, en ie doet zeker geen drugs.

Vader: ‘t Zou mij nog niet verbazen moest ie het wel doen! De jeugd van tegenwoordig!

Laat ons gewoon de zaken bij naam noemen, op die manier vermijden we misverstanden. Voor het wel en het wee van onze maatschappij, we hebben al geen regering, laat ons ook elkaar niet verliezen!

Identiteitscrisis

Geplaatst op Gepubliceerd door Jurgen Holvoet

Toen ik een tijd geleden mezelf op Twitter gooide, was de keuze voor de username @jurgenholvoet een makkelijke keuze, een username die ik zeker niet zou vergeten en bovendien eentje die me makkelijk vindbaar zou maken. Bovendien zou het me toelaten mijn online en offline persona gelijk te houden, kwestie van schizofrenie te vermijden.
Vroeger was dat wel eens anders, in de tijd dat het internet slechts toegankelijk was na een bijdrage in de spaarpot en ICQ een wereld voor me opende, waren nicknames de standaard. Niemand was zichzelf en toch was iedereen zichzelf. Ik was ‘Morpheus’. Je weet wel, die kerel uit The Matrix, blue pill, red pill. Ik vond het wel stoer. Of ik was ‘English Muffin’, het gaf me een soort Engelse charme die ik wel kon appreciëren.

Wat later schakelde ik over op ‘TomGreen’ op een wijlen schrijverswebsite waar ik mijn eerste woorden neerpende als volleerd schrijver en waar ik mij mooi kon verschuilen achter de initialen T.G. ofte J.H. Een eerste blijk dat je beseft dat je J.H. geboren bent en hoe je ook noemt online, je J.H. zult blijven.

Nu ben ik te vinden op de meeste sociale netwerken als Jurgen Holvoet. En soms vind ik dat wel jammer. Die vroegere online persona was een uitlegklep voor mijn offline persona, wat nu niet minder kan. Soms ben ik een @ransbottyn zonder sociale experimenten: ‘an arrogant selfish prick’. Of zou ik het willen zijn. De keuze om jezelf te zijn online is een mooie kans om je te profileren. Het is ook een gevaar om je offline zelf een andere kant te geven, meer bloot dan je zou willen.

Of misschien denk ik te veel na en ben ik Morpheus, TomGreen, T.G. ofte J.H. en English Muffin in één. Het waren toen allemaal uitingen van mezelf en dat ben ik nu ook. En dat op zich, is een fijne gedachte.

VTM en Twitter

Geplaatst op Gepubliceerd door Jurgen Holvoet

Wie vorige week vrijdag Idool 2011 bekeek op VTM, kon er haast niet naast kijken: VTM gaat na Canvas ook de SM-toer op. Idolen in spé kregen een Samsung Galaxy Tab in hun pollen geduwd of tweeten er op los met hun eigenste smartphone. Als dan ook voormalige Nailpin-zanger en drummer Sean D’hondt komt opdraven met een tablet en bijhorende uitleg is het hek helemaal van de dam: Vanaf nu kan je dus Idool kijken op Twitter.

Sommigen worden er blij van

Blij dat vtm #idool en twitter begint te koppelen.
Steven Van Belleghem

Steven Van Belleghem, u allen bekend, vindt het een goede zaak.  Hij wordt een zelfs een beetje blij van. Ik kan hem heel goed begrijpen. Uiteraard,  in een marketing/communicatie point of view is het voor Idool een goeie zet. Zeker als je de case van ‘The Voice Of Holland’ bekijkt, was dit voor VTM een logische stap in de uitbouw van de populariteit van hun programma. De cijfers van TVOH liegen er niet om: Twitter kan zelfs als betrouwbaar peilingsmiddel gebruikt worden: het aantal tweets per kandidaat komt griezelig dicht bij de werkelijke aantal stemmen, om nog maar van de WOM-impact te zwijgen van dit hele verhaal.

Het nieuwe TV-kijken

Het is een nieuwe trend aan het worden: tegenwoordige lezen we geen kranten meer tijdens het TV-kijken. Nee, we zitten allemaal gezellig op sociale netwerken. We surfen, we posten en we tweeten dat het een lieve lust is. De nieuwe technologieën worden ook steeds meer afgestemd op hun polyvalent gebruik. Want geef nu toe, een tablet is net iets handiger te gebruiken dan een laptop als je in de sofa hangt. Het nieuwe tv-kijken is er eentje met constante feedback. Zo was ‘De Ronde’ (van Jan Eelen) nog niet goed halfweg of de meningen waren al de wereld ingestuurd. Anonimiteit grotendeels troef, dus niemand wordt gespaard.

Ook betrap ik mezelf op dit fenomeen. Paris-Roubaix was afgelopen zondag niet hetzelfde geweest, zonder mijn Android-toestel in mijn pollen. Sporza tweet wat je ziet, voor mochten we er nog aan twijfelen dat onze nationale held Tom Boonen op zijn bek was gegaan. Bovendien krijg je dankzij dit gebeuren een andere kijk op de zaak, zie je hoe anderen een ontsnapping of opgave interpreteren, of zie je plots een foto passeren van iemand in zijn blote kont langs het parcours (want die had ik op tv net niet gezien).

Allen daarheen?!

Mag ik ook eens polariseren ? #Twitter is #Canvas ,#FB is Eén/VTM.
Jean Blaute

Moeten we nu allemaal aan het twitteren slaan? De communicatiemens in mezelf roept luidkeels ‘JA’, omdat ik er op termijn op werkvlak dan ook wel op één of andere manier zal van kunnen profiteren. Aan de andere kant zou ik het ook een beetje jammer vinden. Is het echt nodig om VTM-kijkend Vlaanderen op een platform als Twitter te zien?
Persoonlijk zou ik niet graag Twitter dezelfde kant zien opgaan zoals Facebook. Iedereen op Facebook, allen daarheen, maar dan ook wel met de overload aan bullshit die er mee gepaard gaat.

Toen De Standaard Online enkele maanden geleden een lofzang opstak over Tumblr, voelde iedere Tumblr-gebruiker zich toch wat in zijn gat gepakt. Is het nu echt nodig ‘ons’ medium aan het grote publiek te gaan verkopen? Jan Seurinck zag het niet zo gauw gebeuren: Tumblr wordt echt niet the next big thing, maar het artikel weekte toch de nodige reacties los.

Voorlopig blijf ik nog liever even gespaard van Twitter als mainstream medium. Laat ons nog maar even een kliekje vormen.
Eventjes nog, tot het niet meer anders kan…

Twitter-praat

Geplaatst op Gepubliceerd door Jurgen Holvoet

Tweeps, twunches, tworrel, twips, twitteratie, …

Ik ben er niet aan, aan het vertwitteren van woorden. Het voelt me dunkt een stuk ‘debiel’ aan. Alsof we een koste wat kost een taaltje moeten creëren waar Jan met de pet de inhoud niet van mag kennen. Voor je het weet vergroten we de generatiekloof nog maar wat:

Zoon: Moeder, lieve moeder, ik ga naar een twunch met enkele tweeps van me. En morgen moet ik nog naar een tworrel.

Moeder: Maak je het niet te laat, zoonlief?

Zoon: Nee hoor, moedertje van me, ik tweet je wel wanneer ik er vertrek!

[Deur slaat dicht.]

Vader: Waar heeft ie het over?

Moeder: Zal wel iets met vrienden zijn, maak je maar geen zorgen!

Vader: Volgens mij zijn het drugs. Ik zeg het u, drugs! Of slechter, ‘t is nen homo!

Moeder: ‘t Zal wel zo’n vaart niet lopen, Van Quickenborne doet het ook, schijnt het. En dat is genen homo, en ie doet zeker geen drugs.

Vader: ‘t Zou mij nog niet verbazen moest ie het wel doen! De jeugd van tegenwoordig!

Laat ons gewoon de zaken bij naam noemen, op die manier vermijden we misverstanden. Voor het wel en het wee van onze maatschappij, we hebben al geen regering, laat ons ook elkaar niet verliezen!