Morgen fake ik de vallende ziekte. Ik laat me te pas en te onpas, doch zachtaardig, tegen de vlakte gaan. Als mensen me benaderen, open ik de ogen, zeg ik ‘blob’ en zet mijn gang verder. Mijn lange gang. De gang die ik net liet bouwen. Bouw een gang en pas is ie gebouwd en er lopen idioten door, zei een langharig schrijver me ooit. Gelijk had hij; maar nooit gedacht dat ik dit aan den lijve zou ondervinden.

Ik liep deze morgen mijn gang door en merkte enkele dozijn idioten op. In mijn gang. Ik liet me vallen. Ze keken wat vreemd. Ik stond op en liep verder. Vandaar dat ik morgen ‘blob’ aan mijn toneeltje toevoeg. Misschien lokt dit wel reactie uit. Misschien ook niet, het blijven ten slotte idioten. In mijn gang.