Waar is de tijd van de kepies en de lederen postzakken? De gezette mannen met bijhorend buikje die op hun stalen ros en in lang ondergoed de winterkou trotseerden om toch maar de brief op zijn bestemming te krijgen? Waar is de tijd van de pensioenen en kom je binnen facteur, je lust wel een druppeltje? Ja, graag, want het is toch zo koud. Nee, nu hebben we jonge, sportieve postbodes op hippe witte fietsen, met rode postzakken en reflectorstrepen. Postbodes met coole petten en fietshelmen op hun hoofd. Geen lang ondergoed meer tijdens de winter, maar bij het eerste herfstweer verkouden. Geen druppeltjes meer, want dan vallen ze om, onze helden van de briefbedeling. Geen pensioenen meer, want dat is gevaarlijk al dat cash geld op straat. Geen kepies meer, want die zijn zo 1995.
Wat is er met de facteur van weleer gebeurd?
Het moet allemaal sneller, hipper, flashier en moderner worden bij ‘De Post’. Zelfs ‘De Post’ was niet cool genoeg , dan maar ‘bpost’, terwijl het gros van de Belgen gewoon met zijn brieven naar ‘De Post’ blijft gaan. De kantoren van weleer zijn verdwenen, de metalen burelen en sorteerrekken zijn verhuisd. Er is plaats gemaakt voor witte, strakke lijnen, snelle computers en een ticketsysteem, want wachten zullen we. Geen overjaarse sanseveria’s meer, maar een heuse postshop. Geen visioenen uit vervlogen jaren, maar computers en printers. Geen Albert en Paola meer, want privatisering is een feit. Geen charme meer, want brieven schrijven we toch niet en postzegels zijn stickers geworden.