Gisteren nam @sndrspk notities met pen en papier tijdens de Appsmarathon en voelde zich daardoor ouderwets. In de Tech45-podcast vertelde @dbuntinx onlangs nog dat hij zijn ipad tijdens vergaderingen aan de kant schuift en nota’s neemt in zijn Field Notes notaboekjes.
Zijn we nu met zijn allen terug ouderwets aan het worden? Helemaal niet. Ouderwets is het nieuwe modern: we zijn in een tijdperk gekomen waar technologie de bovenhand neemt en we door die technologie soms de essentie helemaal niet meer zien. Evernote om notities te nemen, Wunderlist voor to-do-lijstjes en ga zo maar door. There’s an app for that!
Maar steeds meer grijpen mensen terug naar de ouderwetse manier: pen en papier. Ikzelf heb een papier Moleskine-agenda die sinds kort weer actief gebruikt wordt. Naast de papieren versie, hou ik alles nog wat bij in mijn Google Calendar, maar dat tot daar aan toe. Werknota’s schrijf ik in een geruit A5-schrift, post-its worden her en der rondgekleefd en ik loop rond met een pennenzak. Je weet wel, zo’n lederen rond buispennenzakje. Daarin schuilen 2 Parker-pennen (fijne en dikke punt), 2 Parker-stylo’s (regular & gel) en 1 Faber Castell-vulpotlood. Ik schrijf en ik schrijf graag. Deze manier van nota’s nemen is een manier die er voor zorgt dat je veel meer stil staat bij hetgeen je op papier zet. Je hebt de essentie veel beter vast en je laat je niet afleiden door de technologie van deze tijd.
Bovendien bouw je op die manier een archief op waar je nog structuur in hebt. Stapels schriftjes en agenda’s hebben natuurlijk een emotionele waarde, maar zijn als naslagwerk ook niet te onderschatten. Iets wat je met de moderne technieken me dunkt minder hebt. Het kan ook zijn dat ik ze verkeerd gebruik dan.
Hoe dan ook, ik blijf schrijven. Want hij die schrijft, die blijft.
Grappig, ‘archief’ en ‘naslagwerk’ zijn just dingen die ik bij digitale aantekeningen goed vind functioneren. Daarom type ik nog altijd aantekeningen over in Evernote, of ik scan ze met Droid Scan in en stuur ze dan naar Evernote. En ondanks dat dat behoorlijk dubbel werk is, wint papieren aantekeningen maken het voor mij op alle andere vlakken: sneller aantekeningen maken, meer aandacht over hebben voor de presentatie/vergadering, geen gezeul met electronica, en natuurlijk een stuk prettiger werken.
Alleen de kalender is bij mij wel digitaal. Omdat mijn baas het voor mijn werkafspraken vereist, omdat ik zo makkelijk verschillende kalenders kan hanteren, en omdat ik mijn telefoon toch altijd bij me heb. Een papieren agenda is leuker, maar daar vond ik de sop het kool niet waard.
Ik vind persoonlijk dat je gauw door het bos de bomen niet meer ziet als je digitaal werkt. Mijn geheugen functioneert zo dat als ik iets noteer, dat ik nog goed weet in welk schrift en waar op de bladspiegel het ergens stond. Op die manier vind ik altijd alles terug.
Werkkalender synchroniseert met Google Calender en dan terug met Android-toestel, maar zo’n papieren agenda om wat aantekeningen/boodschappen/vergeetmijniet-dingetjes te noteren, vind ik altijd handig.