Vele hemels
Boven de mijne
Zweeft ze
Stiekem langs de
Daken van m’n hoofd
Tot ik vroeg ga slapen
En zij zichzelf verdooft
Buiten schijnt
De volle maan
En in het licht
Van haar schaduw
Wacht ik
Tot ze mij
Alleen ziet staan
Volle maan II
Onder haar gloed
Verloren we die nacht
Onze onschuld
Haar schijnen was
Allesbehalve heilig
En in die stilte viel
De rijm over de daken
Gleden we langzaam
De ochtend tegemoet
Volle maan
Weer staart ze in het ijle
En terwijl vandaag straks
Weer gisteren wordt
Glijden we samen
De nacht tegemoet
Hoog aan de hemel
Gunt ze me geen blik
Maar verlicht ze de geest
Tevergeefs