24u minikabaal

image

Ik hou van wedstrijden. Vooral als ik bij de winnaars ben. Olympische gedachte, allemaal goed en wel maar het levenis aan de winnaars. Zo won ik onlangs in de valentijnsuitzending van de technologiepodcast Tech45 een Logitech Mini Boombox. Dat deed ik met het nummer ‘Het geeft niet’ van De Willies. Een valentijnskraker van jewelste.
Vorige week kreeg ik mijn nieuwe gadget in de bus, dus was het de moment om het ding eens aan een grondige test te onderwerpen. De 24 uren met de Mini Boombox dus:

9u: aankomst op kantoor. Even vlug linken met de Android, Windows en Mac die ik in mijn buurt staan heb. Alles loopt heel vlot en de klank die ik uit het kleine ding krijg, is verbazend goed. Het geluid is stukken beter dan wat mijn laptop produceert en de combinatie met Spotify moet me zeker de dag door krijgen.
18u: wagen in en even de handsfree functie testen. De Mini Boombox kreeg een mooi plaatsje op het dashboard en de stem aan de andere kant klinkt helder. Ik ben iets minder goed te begrijpen aan de andere kant, maar dat kan ook aan mijn lawaaierige auto liggen. Ik bel volgens de regels en dat is al heel wat.
18u15: onderweg naar huis ook even wat podcasts luisteren, iets wat ik anders doe via mij smartphone en de bijhorende headset. Ik heb me altijd afgevraagd of dit wel mocht, maar hier moet ik me dus geen zorgen meer over maken.
19u00: aardappelen schillen met de deuntjes die op de iPad staan
22u: ons moeder belt, even handenvrij opnemen via de Boombox, waarom niet?

Out of the box liet de batterij, bij toch wel intens gebruik, mij niet in de steek. Dankzij de mini-jack aansluiting kan ik ook makkelijk toestellen aansluiten die niet over Bluetooth beschikken en zijn grootte maakt het heel makkelijk om hem over mee naar toe te nemen. Iets wat ik dus ook zal doen.

Bedankt Tech45 en Logitech. Hier ga ik ongetwijfeld veel plezier aan beleven.

Een sociaal Google

Gisteren luisterde ik naar de Tech45 Podcast, die de nieuwe Google Privacy Policy als één van de main topics had. Een verenigd privacybeleid voor alle Google producten. Dat klinkt niet mis, één Google, één beleid. Simpelheid troef. Ik ben voorstander.

Al gauw werd het Tech45-ploeg verdeeld in 2 kampen: de éne was pro Google, de andere contra. Even zwartwitkijken moet kunnen.“Het is enkel maar een manier om Google + overal te pushen,” hoorde ik tussen de regels door. Dat kan allemaal wel goed zijn. We zitten in de beginfase waar Google ‘social search’ probeert te lanceren. Voor diegene die zoekopdrachten nog ’traditioneel’ zien, een doorn in het oog. Zo ook voor mezelf. Bovenaan wil ik het meest relevante resultaat zijn, niet het resultaat waar mijn netwerk het meest over praat. Toegegeven, voor sommige zaken kan dit inderdaad relevant zijn, maar ook niet altijd. Onbegrip voor deze evolutie.

Een grote nuance die ik in het hele verhaal miste, was mogelijk de belangrijkste. Vanuit Googles standpunt dan. De centen. Uiteraard! Stel nu, ik werk voor een keten van bowling centra (he, toeval, dat doe ik ook!). Dan heb ik er alle baat bij dat in zoekopdrachten mijn bowlingcentrum bovenaan de zoekresultaten prijkt. Als deze zoekresultaten  beïnvloed worden door énerzijds de inhoud op mijn pagina, maar anderzijds ook door de sociale interactie van mijn netwerk, wordt het er niet gemakkelijker op. Als site-eigenaar moet ik dus scoren op 2 vlakken: goeie content maar ook sociale interactie. Niet zo eenvoudig als het lijkt, me dunkt.

Daar zit nu net de mogelijkheid en de oorzaak van Google’s laatste ontwikkelingen volgens mij. Ze zien de almacht van Facebook en willen hier ook een graantje van meepikken: geld verdienen in het huidige verdienmodel van advertenties bij de traditionele search,  maar steeds meer ook geld verdienen in het sociale luik door dit te beïnvloeden met een verdienmodel wat mogelijk nu nog niet voor handen is. Op die manier verbreedt Google zijn advertentiemogelijkheden en zijn mogelijke inkomsten.

Zo’n vreemde evolutie vind ik het dus helemaal niet…