Toen ze van haar fiets stapte, had ze mij haar slipje laten zien. Haar te korte roze rokje was speels omhoog gewaaid en ze streek het met haar linkerhand mooi glad langs haar billen. Het witte slipje was er eentje zoals meisjes van haar leeftijd horen te dragen. Ze was nog te jong om slipjes aan voorbijgangers te laten zien. Menig chauffeur zou ze die dag waarschijnlijk nog de kop gek maken, maar niet die van mij. Jeugdige onschuld moet onschuldig blijven. Ze was te jong voor de liefde, maar al veel te oud voor de poppen, als zou de kalverliefde haar best bevallen. Het was zo’n meisje dat Mieke of Maaike heette en bewust onbewust oudere mannen de kop gek kon maken. Wee het gebeente van hen die er op in zouden gaan. Onschuld verloren.
Later die dag zou ik in de file staan. Op de radio zong Siobhan van “Sweet Sarah was a fine Italian maiden, even finer with her knickers round her knees.” Ik glimlachte en zag hoe vogeltjes over de velden vlogen.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=r6kdvJxEBJQ]