Daar zit je dan weer
Met je straalbezopen kop
En je pen ter hand genomen
Geen letter op je blad
Noch woorden in je hoofd
Alsof je schrijven een gemak is
En je zinnen spielerei zijn
Blijkt nu de hardheid van het niets
Je dood te staren en te kwellen
Drink gewoon je glas leeg
De fles snakt naar jouw liefde
Die zij wegnam en jij nooit
Ofte nimmer neerschrijven kan