Paashaas

Ik zou de paashaas willen vangen. Al jaren aan een stuk lijkt het mij een strak plan. Paashaas met pruimen. Lekker, lekker. Althans, in mijn gedachten. Het is nu wel zo dat ik al jaren niet meer op zondag werk, een gewoonte die niets met religie te maken heeft maar er wel in geworteld is en bijgevolg zo consequent mogelijk gevolgd wordt. Ah, neen, het mag niet. De zevende dag, rustdag. De zevende dag is ook een tv-programma, maar denken doe ik ook niet op zondag dus is het mij verder onbekend. Volgens mij is jagen werken en aangezien ik het niet van plan ben als hobby te beoefenen, vermijden we het maar. Ik denk trouwens dat ik niet de geschikte persoon ben een vuurwapen te hanteren.

Het is een spijtig feit dat Pasen nu eenmaal altijd op een zondag valt. Alhoewel, vorig jaar was het bijna anders. Op maandag. Al bleek ik me toen rijkelijk vergist te hebben.  Paasmaandag. Een vergissing als een ander, maar niet zonder gevolgen. Ik sprak verschillende konijnen aan en vroeg hen stuk voor stuk of zij de paashaas waren. Ze ontkenden. Terecht, want de paashaas is een haas en geen konijn. En dat zijn verschillen die er moeten zijn! Een haas heeft korte oren, een konijn lange. En een witte staart. Al kan het zijn dat ze dit beiden hebben en dit dus zodoende geen geldig criterium is voor het al dan niet bepalen of zo’n konijnebeest de paashaas is.

Daarnaast komt ook het probleem dat ik weinig weet heb hoe je zo’n beest hoort te vangen. Een wortel aan een lijntje lijkt me te banaal en hem lokken met de klokken lijkt me te ver gezocht. Bim bam Beieren, de klokken leggen eieren. BAM, de paashaas afgeknald. Het lijkt me niet eenvoudig, zelfs de gespecialiseerde literatuur biedt geen soelaas, noch biedt deze literatuur aangenaam tijdverdrijf. Gedoe allemaal.

De paashaas vangen zit er dus ook dit jaar weer niet in. Pasen valt alweer op zondag en tradities houden we in ere. Mogelijk proberen we het volgend jaar nog eens opnieuw. Als Pasen niet op een zondag valt, al valt dat nog af te wachten natuurlijk…