En God daalde naar beneden en vermomde zich in mij
Kommil Foo
Gelijk hadden ze, de kunstzinnige broertjes. Maar dat ze dat zo open en bloot hoefden te vertellen, daar had Ik Mijn twijfels over. Uiteraard had niemand door dat dit over Mezelf ging. Sommige hadden het wel al eens doorgehad, maar waren nooit diep genoeg tot Mijn binnenste ziel binnengedrongen om te beseffen hoe dicht hun idee bij de waarheid aanleunde. De Waarheid, met hoofdletter W uiteraard.
Ik streelde Mijn Goddelijk Lichaam, wat op zich niet zo verbazingwekkend was. Ik voelde dat God wel wat training kon gebruiken. De Goddelijke six-pack was herleid tot een one-pack. Desalniettemin, een Goddelijke one-pack. Ze keek Mij aan en met een mysterieuze blik keek Ik terug. Voor de gelegenheid had Ik Mijn baard geschoren, zo’n lange witte baard is nu eenmaal niet meer van deze tijd. Nee hoor, God gaat door het leven in jeans en t-shirt met een modieus getrimd stoppelbaardje.
Mijn blik deed zijn werk en ze trok mijn goddelijk lichaam tegen haar, aardse, goed gevormde, kortom menselijke lichaam aan. Het moet gezegd worden, Ik had over deze creatie goed nagedacht. Ze kuste Me, ze streelde Me, ze werd er langzaam maar zeker wild van. Hoe kon het ook anders, je duikt niet elke dag met de Heer, de Schepper het bed in, de koffer in of voor mijn part de keukentafel op. Ze slaakte een korte gil, het spel der liefde kon beginnen. Ik was een expert. Hoe kan het ook anders, ik had het allemaal zelf bedacht. Het duurde ook niet lang vooraleer ze kreunend Me dichterbij trok. Ik had het allemaal in de vingers, tong en andere actieve lichaamsdelen.
‘Och God,’ fluisterde ze in M’n oor.
‘Je zou eens moeten weten,’ dacht Ik bij Mezelf en grijnsde.
Nagenietend stak ze een sigaret op. Ik slofte naar de badkamer om wat fris water in mijn gezicht te gooien en eens na te denken waar ik me de komende dagen mee bezig kon houden. Het gaat ook allemaal zo vlug. Deze aardkloot ontworpen in 7 dagen, wie doet het me na? Terwijl ik de kraan dichtdraaide, dacht ik verder. Hoe zou het zijn met Joan Osbourne? Je weet wel, dat mens van ‘What if God was one of us?’. Elimineren die handel, een one-hit-wonder van maken, soms komt de Waarheid ook te dichtbij en maak Ik er korte metten mee.
‘Weet je, ik maak je ontbijt,’ ging Ik de slaapkamer terug binnen.
‘Verras me,’ plaagde ze.
‘Het wordt hemels,’ verzekerde ik haar.
Haar naakte lichaam verborgen onder een dun laagje stof, glimlachte ze goedkeurend.
Uiteraard!